az önce içimi sızlatan bir olaya şahit oldum. 3/4 yaşlarında bir çocuk annesi kızdı diye ağlıyor. annesi çocuğun ağlamasına öfkelenerek kolundan tutup "ağlamayı kes!" diye bağırarak çocuğa daha çok kızıyor. haliyle çocuk daha çok ağlamaya başlıyor ama bu sefer içini çeke çeke ağlıyor kendini susturamıyor ağlamayı da kesemiyor. ve annesi hiçbir şekilde sevgi belirtisi göstermiyor, iletişim kurmaya çalışmıyor, onu sakinleştirmeye çalışmıyor çocuğun içini çeke çeke ağlamasına gözünü yummuş kulağını tıkamış durumda adeta. en acısı da annesinin çocuğuna öfkelenip kızıp bağırmasının o çocuğu içini çeke çeke ağlatmasının sebebi çocuğun yemeğini yemiyor oluşu. bakın bu eğitim değil. lütfen çocuk sahibi olmadan çocuk nasıl eğitilir araştırın okuyun öğrenin ve öğretin. ve lütfen çocuk eğitiminden bihaber olanlar çocuk yapmasınlar.
0
+
-entiri.verilen_downvote
şu an aklıma geldi ve o çocuk için ağladım veya onu bahane edip ağladım, herneyse.
1
+
-entiri.verilen_downvote
çoğu ebeveynin bihaber olduğu şeydir. yenisi eskisi yok bir de bu olayın, twitterda instagramda gördüğümüz anne babalardan “yeni nesil daha iyi anne babalık yapıyor” diyoruz ama hepsi toz pembe gösteriden başka bir şey değil. gerçek sosyal medyadan çok farklı ve hala cahil bir şekilde çocuk doğurmaya devam edip çocuklarını nasıl eğiteceğini bilmeyen insan dolu etraf.